Wouter Verschuur (jr.) - Paarden die aan het drinnken zijn bij de waterput - Vendu

Antiek en origineel olieverfschilderij aangeboden op een mahoniepaneel . De voorstelling zijn paarden die drinken bij een waterput. De maten van het paneel zijn 20 cm hoog x 16 cm breed. Met lijst is de maat 39 cm hoog x 35 cm breed. Het werk is rechtsonder gesigneerd W Verschuur.


Wouter Verschuur Jr.Amsterdam 1841 – 1936 Lausanne (Zwitserland)Wouter Verschuur jr was de jongste zoon van de beroemde paardenschilder Wouterus Verschuur. Hij werd geboren te Amsterdam, maar verhuisde in 1855 met zijn ouders en één jaar oudere broer Gerrit mee naar Haarlem. Men mag aannemen dat hij schilderles heeft gekregen van zijn vader. Toen Wouter negentien jaar oud was, schreef deze hem in bij ‘Kunst zij ons doel’. Daar heeft hij mogelijk ook nog tekenlessen gehad. Wouter was goed bevriend met collega-paardenschilder Willem Karel Nakken die hij mogelijk bij Arti et Amiciae in Amsterdam had leren kennen. Samen maakten zij in 1867 een studiereis naar Normandië. Het reizen beviel zo goed dat ze er later nog eens samen heen gingen. Samen bezochten zij onder meer de havenstadjes Le Havre en Honfleur. In 1869 verhuisde Wouter definitief naar Amsterdam. In augustus datzelfde jaar nam Wouter zijn vader en moeder, die ‘ziekelijk waren’ mee op een reis naar Menton. Dit Franse grensplaatsje aan de Côte d’Azure, dat vóór 1861 nog bij Italië hoorde, was beroemd om zijn unieke microklimaat. Het moet er bijzonder schilderachtig zijn geweest want zowel vader als zoon hebben de intieme straatjes van het stadje vereeuwigd. Het reizen moet Wouter Verschuur Jr. wel bevallen hebben, want in 1879 verhuisde hij definitief naar Parijs. Beider ouders waren toen reeds overleden. Moeder Geertruida Renninghoff overleed in 1872 en hun vader overleed in 1874. Zij lieten hun zonen een aanzienlijk vermogen na. Zowel Gerrit als Wouter hebben veel gereisd. Gerrit beperkte het niet tot Europa, maar was een echte avonturier die alle uithoeken van de wereld verkende. Hij schreef reisverslagen die werden gepubliceerd in verschillende boeken en tijdschriften. Uiteindelijk streek Wouter neer in Zwitersland, waar hij uiteindelijk zijn laatste jaren zou slijten op de hoge leeftijd van 94 jaar. Helaas was hij zo’n schrijver. Zo schreef J. Knoef in 1942: ‘ In 1935 woonde de hoogbejaarde kunstenaar [Wouter Verschuur Jr] te Lausanne en beloofde, desgevraagd, eenige bijzonderheden over zijn levensloop te zullen mededeelen, maar vond de kracht tot schrijven niet meer.’ Gerrit overleed in 1906 in Nice. Hij bleef ongehuwd. Mogelijk is Wouter ook ongehuwd gebleven. Het is niet vreemd dat Verschuur Jr vaak met zijn vader wordt vergeleken. Ze delen immers dezelfde naam. Hoewel de jonge Wouter zich aanvankelijk meer aangetrokken leek te voelen voor het landschap, doken er later ook steeds vaker paarden op in zijn oeuvre. Stilistisch gezien heeft hij echter meer raakvlakken met de Haagse School dan met de fijn geschilderde Romantische stijl van Wouterus Verschuur Sr. In de Kunstkronijk van 1875 is te lezen: ‘En wil men een bewijs, dat Verschuur zijne opvatting niemand opdrong, men vindt dit in zijn zoon, den heer W. Verschuur jr., die, alhoewel het genre van zijn vader beoefenende, met die traditiën geheel gebroken heeft en een zeer verdienstelijk volgeling van het realisme is.” Verschuur Jr. heeft uiteindelijk geen groot oeuvre nagelaten. Wel zijn er enkele verdienstelijke kusttaferelen van zijn hand bekend. Een aquarel van een ‘Zuidelijk kunsttafereel’ met wandelende figuren, werd zelfs vergeleken met het werk van Eugène Boudin. Geprezen wordt de soberheid, evenwicht in opbouw en ‘strakke’ kleurbehandeling.